Yıllar var ki burnunun dikine yürüdün
Kar ,kış ,boran ,tipi demedin yürüdün
Yalnızlıklar ülkesine sürgün yedin
Sürgün,sürgün verdi, meydanlara yeniden indin
Koşmanın yorgunluğu değildir alnında ki çizgiler
Yalnızlığın sancısıdır içinden geçenler
Bir eşikte aldığın kurşun yarası seni kalbinden yakalar
Eski şehirlerden cıkıp gelen bir dost belki seni anlar
Birikmiş aracılarını olurya o sarar
a.gedikoğlu
