http://www.dailymotion.com/video/x9ddyp_fairouz-feyruz-lubnan-atininnaye-fe_music
“1933 yılında sahneye çıktım. Ben bu işi hiç istemedim ama hayır da diyemedim. Müzeyyen Senar olmak yerine, bir kocayla, bir ömür geçirmek isterdim” (Ayşe Arman Röportajı, Hürriyet 2015). 8 Şubat 2015'te İstanbul’da hayata gözlerini yumdu.
“Senden önce her mutluluk için acı çekerdim
Gözlerinin ışığında onlar benim rüyalarımı buldular
Ey benim kalbimin hayatı, sen benim hayatımdan daha değerlisin.
Sen benim ömrümsün."
Ümmü Gülsüm de Müzeyyen Senar gibi bir şubat ayında (3 Şubat) 1975’de sevdiği şehir Kahire’de hayata gözlerini yumdu.
Feyruz, bir Hıristiyan’ın İslam dünyasına göstereceği duyarlılığın en güzel örneğidir. Kudüs için söylediği şarkı onu Beyrut kadar, Kudüs’ün de sesi yapmıştır:
“Bağırıyorum sokaklarından Eski Kudüs’ün
Bırakın fırtınaya, gök gürültüsüne dönsün sesim
Sesim hala yankılanıyor.
İnsanların vicdanındaki kasırga
Neler olduğunu anlatıyor onlara
Vicdanları uyansın diye.”
Müzeyyen Senar, Ümmü Gülsüm, Feyruz... Bir imparatorluğun çocukları, ortak bir tarihin kadınları ve sanatımızın yıldızıydılar.
