yeşermediği yüzlerle karşılaşıyoruz.Ellerimiz kollarımız yana düşüyor ve aman Allahım ne çetin imtihan diyoruz.Öylesine ölü yüzler ki bizde meydana getirdikleri hayal kırıklıklarını bile farkedemeyecek kadar gaflet içindeler.Keşke kırdıkları kalpleri ve öldürdükleri heyacanlı yürekleri görebilselerdi.Kaç km yol gitmişsin kimin umurunda,hangi umutlarla gitmişsin, kaç saat dil dökmüşsün ve ne kadar başarı elde etmişsin kimin derdinde...İçinde ki kavgada yalnızsın ,dışarda yürürken yalnızsın..Bunlar yetmiyormuş gibi karşına geçip akıl veriyorlarya şöyle yapsaydınız,böyle yapsaydınız.İste çile burda başlıyor.Çünkü kaybetmemek adına bütün söylenenleri tepeden, çok bilmiş edasıyla anlatılanları sineye çekerek dinlemek zorunda kalıyorsun..Allahım bu nasıl bir imtihandır ve nasıl sabır..Koca bir ömrü sadece davamıza sadakatımızdan dolayı bu söylenenleri elsiz dilsiz kalarak ve dişimizi sıkarak geçirdik..Hülasa buda bizim imtihanımız direnmeye devam
a gedikoğlu 26 mart 2015
