Ben ''VEFALI' olmayı babamdan öğrendim

Biz çocuktuk...Babam izne gelirdi.Her izne gelişinde ablam,küçük kardeşim ve beni alır dedemin ve akrabalarımızın kabir ziyaretlerine götürürdü.Çocukluktan olsa gerek biz bunu yüksünürdük,yani çok sevmezdik.Kabir ziyaretinden sonra ben doğduğumda vefat etmiş olan Ali dedemin henüz hayatta olan arkadaşlarını tek,tek ziyaret ederdik.Babam bunlar benim babamın dostu derdi.Onları gördüğünde dedemi görmüş gibi sevinir,mutlu olurdu.Sonra bana döner oğlum baba dostlarını ziyaret etmeyi unutma, bak şimdi onlarla konuşarak babamı konuşuyor,hayırla yad ediyoruz derdi.Ben ilk defa '' VEFALI '' olmayı  babamdan görerek ve yaşayarak öğrendim.Yaşım ilerledikçe babamın birlikte zaman geçirdiği insanlara nasıl vefa gösterdiğine hep tanık oldum.Belfort'un en önemli kahramanlarından Ziya Özün abi vefat ettiğinde 80 yaşına aldırmadan Antalya'dan otobüse atlayıp ta Kayseriye gidip cenazeye katıldı. AMGT eski genel başkanı rahmetli Osman Yumakoğulları'nın cenaze törenine için arabayla Antalya'dan  İstanbul'a birlikte gitmiştik.Babamın namaz kılmasına vesile olan ve Belfort'luların yakınen tanıdığı Ahmet Ezancıoğlu hocayı babam hiç bırakmadı ve hala arar sorar.
Belfort da yaşayan  ve birlikte mücadele ettiğimiz gençler bilirler.Bir futbol ekibimiz vardı.Babam gençlerin yanında durdu ve destekledi.Her hafta sonu maçtan sonra babam bir karton selam tavuk budu alır,yanına güzel bir pilav  yapar,pilavın üstüne o tavukları yığar ve tabi kendine özel salatasınıda hazırlayıp yanına koyarak gençlere ikram ederdi.Bunu çok uzun yıllar cami cemaatinede yüksünmeden yapmıştı.

Gençlere yakındık.Ben gençlik kolları başkanıydım,babamda Belfort milli görüş camii cemiyet başkanıydı.O günlerde daha samimi ve içtendi her şey.Bir genç arkadaşımızın camiye kazandırılması için epey mücadele etmiş ve başarılı olmuştuk.Tüm itirazlara rağmen o genç arkadaşın Belfort gençlik kolları başkanı olmasını sağlamıştık.İlerleyen zamanda o genç arkadaşımızın aile kurması için babamla birlikte Paris'e kız istemeye gitmiştik.Paris olmayınca babam  Belfort'da evlenmesine öncülük etti.Tabir yerindeyse manevi babalık yaptı.Sonra aradan zaman geçti ve bir gün beklenmedik bir şey yaşandı.

Geçmişte o genç arkadaşımızın gençlik kolları başkanı olmaması için kulis yapanlar,belaltı vuranlar,hatta babama baskı yapanlar bu arkadaşı Belfort milli görüş cemiyet seçimlerinde babamın karşısına başkan adayı olarak çıkardırlar.Tabi o arkadaşda bu oyuna geldi ve aday çıktı.....

Bu gelişmeler karşısında babam  bu ''VEFASIZLIĞI'' içine sindiremeyerek insanlığın çivisi çıkmıştır dedi ve adaylıktan çekildi.O günden sonra cumadan cumaya camiye gitti.Bu durumda çok uzun sürmedi ve 1996 yılında bir daha dönmemek üzere  Belfort ayrıldı.İnsandan yorulmuştu.O günden beri inzivai bir hayatı vardır.Çok insanlara karışmaz.


Vefalı olmak erdemli olmaktır...
Ben bunu babamdan öğrendim

agedikoğlu 13 mart 2018

Facebook Twitter Google+